Gebruikersgegevens.

Dat ziet er serieus uit, in ieder geval een moderne schakelende voeding en 3x 1W ( ik ken ze als "Edison") leds.
Ze zijn daar wel nog dol op losse draadjes voor de bedrading, en zo op het oog zit er een flinke (in theorie niet zo gunstige) stub aan de dmx bus.
Je bent niet zo ver gegaan dat ook de stuurprint zichtbaar was ? Ik ben wel nieuwsgierig of enzoja watvoor stroombronnen men gebruikt.

Ik zou het voor deze prijs niet zelf na kunnen maken :) Maar dat is te verwachten..

Ik had dit jaar het voorrecht een door de AES georganiseerde lezing van George Massenburg bij te wonen.
Deze bekende producer brak een lans voor kwaliteit, en zette zich sterk af tegen het overvloedig en vandaag de dag ook vaak onnodig gebruik van (lossy-) compressie.

De te beluisteren voorbeelden waren indrukwekkend, bij alle vormen van lossy compressie was het niveau van het verschilsignaal tussen origineel en gecomprimeerd grofweg -20 dB ten opzichte van het luisterniveau.
Zou je dat omrekenen naar 'THD+N' dan zit je op vele procenten vervorming, die zich bij dit soort compressiesystemen nu eenmaal niet direct op klassieke wijze laat meten. Dat is als audiospecificatie afschuwelijk slecht, dat het toch weinig opvalt komt door hoe slim het algoritme werkt.

Verdere settings zoals bitrate maakten overigens weinig uit, dus afhankelijk van het level van de discussie kan generaliseren op 'lossy of niet' verantwoord zijn. De lossy algoritmen lijken niet gemaakt op goede schaalbaarheid naar betere kwaliteit.

Ik kan zijn betoog hier niet herhalen, maar er is online vast het een en ander te vinden.

Als je opnames maakt of archiveert dan lijkt het verstandig dat vandaag de dag altijd in de beste lossless kwaliteit te doen die je je kunt veroorloven. De kosten zijn het niet meer.

Wat DJ-dingen betreft.. Ze zijn natuurlijk eenmalig en als het goed is is het goed. Ik kan mij strikt persoonlijk echter niet aan de indruk onttrekken dat er bij 'MP3 Dj sets' vaak meer dingen op audiotechnisch gebied mis gaan dan enkel en alleen het gebruik van compressie. Niemand heeft bij mijn weten ooit proberen te meten aan de audiokwaliteit van allerlei DJ-software, dat vaak veel meer moet doen (pitch etc.) dan enkel 1:1 een liedje spelen. Ook geluidskaarten en fouten in (software ?) gainstructure zijn risicovol.

Maar dat is een slag in de ruimte, er is helaas (te-) weinig wetenschappelijk onderzoek op dit gebied. FYI: Het technische verschil tussen CD en SACD is redelijk wetenschappelijk bewezen onhoorbaar ;)

[edit] Aart deed wat edits, excuses.

Er zit als ik mijn foto-archief goed beoordeel een gewone 7805 in, dat is een 5V regulator in een TO-220 doosje. De pinout is (l naar r) in gnd out.
Je kunt als je geen geschikt meetinstrument hebt en er daadwerkelijk aan twijfelt ook direct het bufferelco'tje vervangen, dat zijn de kosten en is het werk niet.
Maar het kan natuurlijk ook iets heel anders zijn..

Ik niet.
Ik had mij niet gerealiseerd dat de prijzen zo onderuit gegaan zijn, maar dan nog: Het heeft in dit geval geen voordelen, kan wel stuk en is dus niet elegant om te doen.

Ik zou in dit geval in de splitter niet galvanisch scheiden, het maakt het vele malen duurder en je schiet er niets mee op.

op zich kan een niet-galvanisch gescheiden splitter zo simpel zijn als een stel sn75176's op een printje met wat ontkoppeling icm een 5VDC netadapter. Maar of het zelf maken van zoiets een optie is kan ik natuurlijk niet beoordelen.

Als je gewoon een paar nette korte kabeltjes gebruikt ben je er ook, wel zo simpel.

Volgens de wiki betreft de EIA 485 standaard enkel de elektrische specifiatie.
Of DMX meerdere transmitters expliciet verbied weet ik niet (er bestonden vroeger wel 'databussen' over de overgebeven pinnen op 5p XLR).
Op zich zou het moeten kunnen, alles wat niet het juiste startframe heeft wordt door DMX fixtures genegeerd, wat er verder op de bus gebeurd maakt niet uit. Een eenvoudige domme splitter naar bovenstaand recept is dan echter niet meer mogelijk, wat misschien de reden was 'DMX' en 'data' beiden éénrichtingsverkeer te laten zijn.

Ik ben overigens bepaald geen expert in deze standaarden en hun interpretatie.

Verschillen in probleemgevoeligheid tussen controllers kunnen alles met de (bij DMX deels vrij en continue te kiezen-) timing te maken hebben.

Speakon dus. Sorry Dré

Wat betreft jack ga ik overigens niet geheel met je mee. Voor luidsprekers is het stom, maar voor sy line audio en inserts wordt het zeer veel toegepast en zie ik de voordelen ook wel. Het is flink kleiner als XLR, heeft schakelaars op de chasssisdelen (patchpanels !) en de verbinding kan draaien (geen kringels, gemakkelijk prikken) Onze mixer zou twee keer zo groot moeten zijn als er alleen XLR's bestonden.
Qua slijtage merk ik eigenlijk geen verschil tussen jack of XLR (alles Neutrik).

DMX512 is RS485.

Er is dan ook niet zo veel ruimte om creatief te zijn, hoewel er wat chips op de markt zijn die specifiek bij trage verbindingen proberen de ringing van de lijn te beperken e.d.

De splitter op die foto is wel een slecht voorbeeld, de bedrading slaat als transmissielijn en qua HF interferentie nergens op. De Showtec die hier hangt zit netter in elkaar en gebruikt korte driepolige flatcable'tjes.

Een dikke VDR over de netspanningsterminals bleek hier nuttig om de printtrafo'tjes heel te houden als je het ding met de zelfde schakelaar schakelt als een paar grotere trafo's.

Ik heb nooit een technische bevestiging gevonden van het boosterverhaal en 'sterkere' DMX signalen e.d., en ben nog altijd geneigd het af te doen als nonsense. Ik ken alleen splitters met gewone tranceivers. (als gespecificeerd in de RS485, nu EIA 485 norm)
Heeft iemand misschien een link ?

Waarbij overigens opgemerkt kan worden dat ik al heel lang geen luidsprekerkabel met XLR's meer heb gezien. Volgens mij zijn ze bijna uitgestorven en vervangen door Speacon. Jack komt nog wel voor, mn bij gitaardingen enzo.

Ben ik het niet zo mee eens..
Als DMX gemoduleerd was geweest of zelfs alleen maar een vaste timing kende (dus een vaste tijd, of zelfs enkel maar een veelvoud van 4 uSec als tijd tussen frames en kanalen) waren er veel minder vage (compatibiliteits-) problemen geweest. Denk aan b.v. AES/EBU, wat vele malen sneller is en in de praktijk toch betrouwbaarder.
DMX is gewoon wat (te) simpel van opzet, zoals ik het inschat omdat het stamt uit het 'pre-microcontroller' tijdperk.

Voor een uitleg over transmissielijnen zie de Wiki of Google. Op een gewone scoop is het met de juiste koppeling ook aardig te bekijken, DMX is met 4 uSec als kortste periode erg traag. Als je er aan gaat rekenen blijkt de golflengte zelfs zo lang dat er in de meeste installaties nauwlijks spraken is van een transmissielijn..
Dat er toch, en soms zelfs reproduceerbare, problemen met terminatie etc. gemeld worden komt imo voort uit het niet-standariseren van de timing. Als je dan pech hebt en je monstert op het randje van een bit valt 'ie om zodra er een reflectie op hetzelfde punt zit.

Let op het verschil tussen een verloopkabel, bijvoorbeeld een 15 polige joystick ("gameport") interface met MiDi als extra er op (zit / zat op veel geluidskaarten) naar de normale Midi DIN aansluitingen, en een inferface met een stukje elektronica er in.

Interfaces (b.v. USB <-> MiDi) zien er tegenwoordig soms ook uit als een domme kabel, maar zijn dat dus allerminst.

Asymetrische verbinding gebruikt op een plaats waar dat problemen geeft ?

Weet je zeker dat er geen connectoren zijn ? Bij de SPL zitten deze onder de buitenste kap. Er staat niets op de print aangegeven ?

Juist.

Dit soort interfaces bestaan inderdaad ook met ingebouwde microfoonvoorversterkers, maar daar kunt u ook de mixer voor gebruiken. De genoemde interface is enkel een voorbeeld, het was de goedkoopste die ik snel vond.

Een factor bij de keuze kan de goede werking van de software zijn. Ik heb daar helaas geen verstand van en weinig ervaring mee.

Er zijn enige bekende problemen (constructiefouten) bij sy verbindingen, zoals het 'pin 1 problem' of kabels die slecht symmetrisch blijken te zijn. Ik ben dat soort problemen zelf echter nog niet in het wild tegengekomen.

Voor meer informatie over audioverbindingen is dit white paper een goede bron, hoewel de beschreven elektra amerikaans is zijn de audioverbindingen bij ons gelijk.

- Symmetrisch is hier hetzelfde als gebalanceerd. ( In een 'impedance balanced' verbinding moeten beide helften van de stroomkring een zo gelijk mogelijke impedantie naar de rest van de wereld zien, symmetrisch dus. )

- De genoemde Behringer heeft als ik het goed zie geen symmetrische uitgangen, een snelle blik op de site van een grote muziekhandel laat echter een aantal opties zien die dat wel hebben ( ESI U 24 XL, om er zomaar een te noemen, ik heb zelf een Focusrite Saffire LE, maar dat is voor u sterk overdreven) Hier in de NewLine webshop vond ik helaas niets. Deze geluidskaarten ('interfaces') zijn niet spotgoedkoop, maar in het algemeen ook op andere gebieden (ruis..) wel gelijk een stuk beter als wat er gewoonlijk in een laptop zit.

- De line outs (L en R) van de geluidskaart gaan direct in de line ins van de mixer. In een symmetrische verbinding zijn er twee contacten voor de stroomkring van het audiosignaal, en één apart voor de afscherming. In totaal dus drie voor een mono-verbinding (sy kabels ofwel verbindingen zijn vrijwel altijd mono uitgevoerd). Veel toegepaste connectoren voor symmetrische verbindingen zijn XLR en 6.3 mm TRS-jack (= "stereo" grote jack), zoals ook op uw mixer.

- Symmetrische audiokabels zijn standaard afgeschermd. De verschillen tussen de ene sy audiokabel en de andere zitten hem eigenlijk vooral in de duurzaamheid en hoe ze voelen / er uit zien.
Koop uiteraard kabels met de juiste connectoren, in dit geval waarschijnlijk twee van deze.

- Om allerlei redenen zijn er geen garanties te geven dat het probleem zo altijd opgelost is. Symmetrische verbindingen schelen echter veel denkwerk en compromissen, in de professionele wereld zijn alle verbindingen altijd al symmetrisch geweest, met goede redenen.

Het is niet helemaal waar dat een klasse-2 smps risicovrij is, het blijft een smps en die kennen uit de aard van de zaak een matige galvanische scheiding. Het 115V lek kent zelfs extra risico's bij (per ongeluk ..) aan en afkoppelen van verbindingen met de spanning er op.
Tevens is ook de gnd van de projector in de beschreven setup doorverbonden met de gnd van de laptop.

Persoonlijk ben ik van mening dat de enige echte oplossing voor dit soort dingen is overal normale symmetrische audioverbindingen te gebruiken.
Dus een geluidskaart met sy uit naar sy ingangen op de mixer, als het op een microfooningang moet via een verzwakker.

[technisch] Een goede ingangstransformator zou ongeveer even goed moeten presteren, maar is duur en lastig te krijgen. DI's en de bekende scheidertjes hebben zoals ik het inschat geen heel hoge CM imp. bij hogere frq's., het lijken meer uitgangstrafo's. Het kan goed helpen, maar maakt het niet eenvoudiger. Zelf de uitgang van een laptop sy maken met een weerstandje en een bypass naar een ander gnd punt kan, maar vereist de nodige kennis [/technisch]

Ook bij sy verbindingen kun je last krijgen als er zware electromagnetische interferentie is, maar het resultaat zal volgens mij een heel stuk voorspelbaarder zijn.

Dat heeft dan wel het risico dat een andere ILDA interface daar niet mee overweg kan. Het is handig dat deze interface deze voorziening heeft, maar het maakt geen deel uit van de ILDA standaard.
Voor hetzelfde geld sluit je een uitgangsbuffer in de return kort.