Gebruikersgegevens.

De DX-24 heeft enkel MIDI-poorten (daarvan heb ik enkele in gebruik).
De DX-24plus heeft als extra inderdaad de RS-232 poort erop gekregen.

Voorts zou je de settings van een DX-26 na een battery-down ook nog kunnen terugzetten met een memorycard.

Ik heb hier enkele LEM DX'ers in gebruik. Prima dingen. De LEM's vind ik beter klinken dan een Driverack PA. Met de Driverack PX heb ik geen ervaring.

De DX-26 heeft inderdaad een NiMH backup accu die wel eens vervangen moet worden (plotseling al je settings kwijt). De DX-24 heeft geen backup accu, dus da's wat veiliger indien je rack regelmatig voor lange tijd stilstaat.

Ik bedoel -dit- soort spul. Heeft vrij kleine mazen (1-2mm) en geeft een zeer stevig resultaat mits met de juiste lijm verlijmd. Verkrijgbaar bij een beetje bouwmarkt. Als je geen overdreven hoeveelheden lijm gebruikt zal massatoename de konus van een LF-driver niet noemenswaardig toenemen.

Ik zou de scheur niet enkel instrijken met lijm, maar tevens verstevigen met b.v. een glasvliesmatje (wat de stucadoors gebruiken). Reparatie voer je 't liefst natuurlijk aan de achterkant van de konus uit (ziet het netste uit). Ondergrond dun insmeren met de lijm, stukje glasvliesmat erop, en nogmaals met een klein kwastje voorzien van een laagje lijm. Probeer een vullend soort lijm te vinden (b.v. 2-componenten), geen contactlijmen als bison-tix etc.

Ik heb zo ooit een PHL 15" driver gerepareerd uit een Nexo kast waar een 4x4cm winkelhaak in de konus was gestoten. Driver draait reeds weer meer dan een jaar probleemloos mee in een PS15bass kastje. Als je de Nexo PS15 serie kent, zul je weten dat de driver middels de controller urenlang tot op het randje van de mechanische / thermische limieten wordt gedreven, tot nu toe zonder enige problemen voor de gerepareerde driver.

Kun je wellicht even kijken welke R dit is ? Mogelijk is aan de hand hiervan een losse verbinding eenvoudig terug te herleiden. Controleer ook even visueel of de wat dikkere elco's op de voedingsprint nog goed vastzitten (even PCB demonteren en zachtjes tegen de elco's duwen). Soms zit er een soldeerverbinding los, maar vaker is een stuk printbaan losgekomen rond het soldeerpunt (haarscheurtje in koperbaan). In dat laatste geval ca. 10mm links en rechts van het pad netjes schoonkrabben, reinigen met wat alcohol o.i.d., vertinnen en met een 20mm stug stukje draad repareren (b.v. draad van een willekeurige 1/4W weerstand, kun je hem mooi aan de andere poot vasthouden met je vingers zonder dat'ie heet wordt tijdens het solderen).

Naderhand natuurlijk niet vergeten de elco even mechanisch te fixeren. Een Hot-Glue die goed hecht is prima, echter de meeste bouwmarkt-types hechten erg slecht. Alternatief is een paar dots siliconenkit (hecht vrijwel overal op).

[edit] Ik zou zweren dat hierboven een paar minuten geleden een post over een rokende weerstand op de voedingsPCB stond :-)

Een foto'tje van de binnenkant erbij zou natuurlijk nóg mooier zijn :-)

Ik heb even een blik op het schema geworpen (met in 't hoofd de melding "signal present" én "input overload" zonder signaal), en ik kwam eigenlijk ook vrij vlot richting de +/-18v die via CN1 op het ana-board komt (die 14 polige die René van SA al aanhaalde). Wellicht inderdaad corrosie in deze connector.

Indien het probleem zich voordoet, controleer of je +/-18V t.o.v. ground hebt op pin 10-11 (even de groundlift uitzetten, dan kun je pin 1 van de XLR als GND voor de multimeter nemen).

Verder op het ana-board misschien even alle IC'tjes voorzichtig een beetje aandrukken en de PCB controleren op losse contacten (vooral rond connectoren of zware componenten waar de soldeerverbindingen mechanisch belast worden).

Problemen die soms optreden zijn vaak tijdrovende gruwels om op te lossen, vooral als het dingen zijn die pas optreden nadat een apparaat in een koude-vochtige ruimte heeft gestaan (erg lastig te simuleren).

Succes ermee !

De versterkermodule van de ART322a / ART325a lijkt aardig op die van de nieuwere OperaLive series (veel gelijkende componenten). In de OperaLive series is echter bezuinigd op een paar stukjes plaatwerk waardoor de module érg gevoelig is voor schokken. De hele PCB incl. koelblok hangt aan een zijde aan de connectoren / potmeter vast. Één keer wat ruw neerzetten en de handel breekt af. Daarnaast heeft de 1" HF-driver in de Opera kasten het erg zwaar, ik zie regelmatig defecte drivers en daardoor defect geraakte versterkermodules (sluiting in spreekspoel).

Sta je voor de keuze RCF ART of DB OperaLive en héb je de centen, zeker voor de RCF gaan. De actieve LEM's schijnen ook heel erg goed te zijn, echter hier heb ik zelf geen ervaring mee (is m.b.v. de zoekfunctie een hoop over terug te vinden op het forum).

Ik deed dat vroeger wel eens met een oude figuurzaagbeugel. Hierin spande ik een stuk staaldraad (verenstaal) en isoleerde dat aan één kant. Twee draden eraan, een voeding met regelbare stroombegrenzing en je kunt tempex (polystyreen) snijden. Eventueel kun je ook een gewoon figuurzaagje heet stoken (ik meen dat 5-6A voldoende was), alleen kun je daar geen hele scherpe hoeken mee maken (tandjes v/h zaagblad).

Alleen kun je met een stanleymes helaas geen scherpe bochten netjes maken. Wat goed werkt is een figuurzaagmachine. Zijn voor zo'n 5-7 tientjes bij de bouwmarkt in de aanbieding mee te nemen. Wel even een type zoeken met een flinke zaaglengte (zodat 40mm schuim ook nog netjes te zagen is).

Ik zet ze altijd vast door extra lange slotbouten voor de wielen gebruiken (dóór en door dus). Bij rack-cases steekt de wielplaat iets uit aan de vóór en achterkant. Daar hier 1-2 bouten per wiel niet netjes binnen de case zouden vallen pak je daarvoor iets kortere exemplaren (en komen dus alleen in de wielplaat te zitten). Met uiteindelijk nog minstens 8 slotbouten per wielplaat aan de case vast is me nog nooit iets losgebroken. Bij stolpcases komen alle 16 de slotbouten gewoon dóór en door.

Als je niet precies weet wát je hebt gemeten, heb je ook geen k*nt aan je gemeten uitgangsspanningen.
Lees eens wat specsheets van Powersoft door, en merk op hoe de vermogens precies gepecificeerd zijn. Pas daarop je meetmeethode aan, en warempel, je zult zien dat de specsheets best wel aardig kloppen...

Ga je met sinussen meten dan vallen héél veel geschakelde voedingen door de mand, en dat maakt een versterker zeker niet per definitie "slecht" of "ondergedimensioneerd".

Hier is al een hoop over geschreven, wellicht de zoekfunctie eens gebruiken met termen als "crest factor", "SMPS" etc.

Ik vermoed dat de topicstarter de keuze naar ruim 3 jaar toch wel gemaakt heeft... :-)
Wellicht iets beter op de datum letten als je reageert op een met de zoekfunctie gevonden topic..

Nu moet ik even hard nadenken.. Je naam komt me érgens bekend van voor, maar kan het even niet in verband brengen met SA-materialen (ook geen PPE)..

Ik ben inderdaad twee weekjes buiten de deur (Brazilië), momenteel vanuit de hotelkamer online :-)

Neuhneuh, die "missende" eindtorren cq. voedingselco's waren me al opgevallen :-)

Als je ze toch open hebt liggen, controleer even of de voedingstrafo's goed vastzitten.. Heb al meer dan eens een trafo met een verbrande wikkeling moeten vervangen, meestal beschadigd doordat de bout loszat en de wikkelingen tegen het middelste elco-PCB'tje drukten. Vast=vast, dus niet te hard aandraaien want dan druk je door de rubber ring aan de boven- en onderzijde en kunnen eveneens wikkelingen beschadigen.. De defecte trafo's die ik gezien heb waren overigens ook niet al te netjes gelijkmatig gewikkeld..

Da's een Electrovoice P2000 / Dynacord L1600... Overigens de hoekjes naast de koelblokken goed schoonhouden, anders gaat 't nog wel eens fout met die dingen. Verder prima amps..!

Ik laat op 't werk wel eens aluminium platen (frontplaten van bedieningspanelen) CNC-waterstraalsnijden. Dit kan ook onder een hoek. Gaat érg snel (door 3-5mm alu plaat) en tot een formaat van minstens 100x200cm. Ontwerp kun je op een dergelijke machine simpel als CAD importeren. Speakerschuim zal hier ook prima mee te bewerken zijn, al zal je iets moeten bedenken om het schuim netjes op de plaats te houden (zwaar karton erop leggen of héél licht vastlijmen aan een bodemplaat van karton of hardboard o.i.d..

Je pakt 't wel gelijk heftig aan qua hoeveelheid ijs..

Is het niet voldoende om het schuim gewoon goed nat te maken en dan in te vriezen, in plaats van het in een grote blok in te gieten ?
Wellicht kun je eens proberen een plaatje hout met plastic huishoudfolie te bespannen (i.v.m. vastvriezen). Hierop leg je je stuk speakerschuim wat je met een plantenspuit o.i.d. goed nat spuit. Wellicht is dit na invriezing ook stevig genoeg om te bewerken. Dat zaagt vast een stukje nauwkeuriger en tekent gemakkelijker af :-)

De belangrijkste informatie mis je inderdaad om een max12-gelijkende kast te kunnen bouwen.

Mijn tip: Ga niet klakkeloos af op meldingen in diverse fora, de meeste "omschrijvingen" van drivercombinaties / filters kloppen gewoonweg niet. Vaak zijn drivers ook nog eens gemodificeerd. Zo weet ik bijvoorbeeld dat de coax-driver uit de max15 geen origineel B&C type is, maar een gedraaide ring tussen de HF en LF driver magneet heeft zitten (om de looptijd netjes gelijk te krijgen i.c.m. het toegepaste filter)..

Was een mooie tijd.. Draaide hier F6FBB BBS-software. Ook zo'n pakketje met een hele berg .cfg en .bat files wat je een week tijd kostte om het überhaupt draaiende te krijgen. Destijds vooral actief met 1200baud op de 27Mc band (dat op 5 frequenties, met diverse koppelfilters / aanpassingen op één antenne draaide). Mailforwarding eerst via packet-radio, later via analoge lijn / ISDN en met inbelmogelijkheid.. Een stuk van de destijds zelfgebouwde 27Mc / modem hardware (incl. ISA insteekkaarten voor de PC) staat hier nog altijd binnen zichtbereik :-)