Gebruikersgegevens.

Excuses als ik zeur, maar ik denk dat de eigenschappen van de individuele leds er voor het bereikte resultaat veel meer toe doen dan de vraag of het een paar grote of veel kleintjes zijn.

Of zit er wel degelijk een stukje theorie achter ? Ik kan mij ook voorstellen dat het te maken heeft met prijs/prestatie/kwaliteit in verschillende niches van deze zich nog sterk ontwikkelende markt.

[edit]
Zijn er led-PAR achtigen met een doorlus-aansluiting voor de power ? Het lijkt mij wel handig.

Merk op dat er allerlei soorten UPSsen zijn, sommige geven zelf veel vervorming, andere schakelen de inkomende voeding direct door als de spanning maar klopt en doen dan verder niets aan de golfvorm.
Computervoedingen kunnen in het algemeen prima tegen vervorming, maar veroorzaken zelf ook nogal wat door het gelijkrichten. Actieve PFC (te herkennen aan een groot ingangsspanningsbereik) scheelt flink in de vervuiling, als het er is.

Ik kan mij voorstellen dat er problemen in dezelfde hoek zijn (te lage spanning / te hoge impedantie van het net) die de primaire kant van een eenvoudige schakelende PSU ook extra belasten. Minder spanning betekent dat er daar meer stroom moet lopen om aan de energiebehoefte van de computer te voldoen.

Een door vervorming afgetopte sinus wordt door de gelijkrichter overigens gezien als een te lage spanning, het is maar net hoe je het ziet..

Het handigst lijkt een gesloten constructie voor de galvo's, met als bodemplaat een ruim en lekker stevig koellichaam dat geforceerd gekoeld wordt.
Laservensters zijn in de handel verkrijgbaar. Ik weet niet om welk vermogen het gaat bij deze galvo's, maar mogelijk is actief koelen (TEC) een optie ? - Het zal wel wat ontwikkelwerk vergen.

Voor een 300 mW buis (Argon neem ik aan ? ) is het wat anders, ik heb eigenlijk nooit een luchtgekoelde ionlaser met uitgebreide luchtfilters gezien. Maar dat koelsysteem kun je gescheiden houden van de rest.
Wel leuk om weer eens iemand met een gaslaser te zien Welke golflengtes zijn er en hoe ga je moduleren ?

Het idee achter de interlock was (onder andere) dat zeker is dat de connectoren overal goed contact maken, vandaar ook de plaats van de interlock pinnen. Als je hem gescheiden van de rest van de verbinding laat lopen verliest hij imo een belangrijk deel van zijn waarde.
Wat wel gebruikt wordt is een bedrade remote voor de laser (noodstop, sleutelschakelaar, paar indicatielampjes) via een aparte kabel.
Maar ik kan mij ook voorstellen dat dat soort oplossingen vooral praktisch waren in het ionlaser-tijdperk..
Met een doordachte opzet moeten interlock en 'bediening' (aan//uit) van een eenvoudige projector wel te combineren zijn.

De intensiteit asymetrisch zal in de praktijk wel voldoen, een beetje interferentie op die kanalen ziet niemand. Aan de andere kant kan het ook best eens echt tegenzitten, schakelende voedingen in PC's en lasers dicteren vrijwel altijd klasse-1, het risico op een problematische lus is er.
Mogelijk zou je ze optisch kunnen scheiden of een ground-cancelling output gebruiken om hier omheen te komen.

Misschien is het, vandaag de dag, ook wel helemaal geen gek idee de analoge ILDA verbinding helemaal te vermijden en in ieder geval de DAC's in de projector te bouwen. Helaas mag USB maar een meter of 5 zijn en andere oplossingen geven meer gedoe met computers, wat mij ook niet wenslijk lijkt.

Ik zou eerder denken in de richting van UTP icm Ethercons, X,Y,I en interlock over de vier pairs.

Overigens lijkt het mij ook zinniger de projector veilig te maken dan heel veel aandacht te geven aan de ILDA verbinding. Sub-D's (de betaalbare, in ieder geval..) zijn relatief kwetsbaar, en als een kabel gesloopt wordt tijdens het gebruik weet je nooit wat er zal gebeuren en of de interlock daartegen beschermt.

Het 'ILDA protocol' zoals je het hier volgens mij bedoeld is enkel een gestandariseerde manier om de analoge stuursignalen (met een vastgesteld niveau) en een interlock op een 25p Sub-D te aan te sluiten.
Je hebt een speciale interface (met daarin o.a. een aantal DAC's die van DC tot tientallen kHz gaan) nodig om die signalen met de computer te kunnen genereren. Die kastjes en insteekkaarten komen in allerlei vormen, waaronder voornoemde bILDA. Uiteraard moeten de software en de interface met elkaar overweg kunnen.

Mijn schakelingetje is enkel bedoeld om het wegvallen van de analoge stuursignalen op te vangen, bijvoorbeeld door het vastlopen van de software, de interface of een elektronisch- of verbindings- probleem ergens voor de drivers.
Het helpt niet tegen falende drivers of galvo's, daarvoor kijkt men bij het beveiligen van closed-loop galvo's ook naar de terugkoppelsignalen.
Ik ben daar echter niet mee bekend en heb er dan ook niets voor ontworpen.
Voor beschrijvingen e.d. allicht even zoeken op de naam van het plaatje op Co, maar nogmaals, het zal de nodige verdere ontwikkeling kosten om er iets bruikbaars van te maken - als dit al een goed vertrekpunt is. Misschien had ik het niet moeten vermelden.

Wat voor interface heb je in gedachten ? Voor zelfbouw is er de bILDA, maar de keuze hangt uiteraard samen met de softwarekeuze.

Hoewel het wel weggelaten wordt lijkt een beveiliging bij het uitvallen van een galvo en/of een stuursignaal mij toch wel een prettig idee. Er zijn er diverse op de markt.
Voor detectie van stuursignalen ontwierp ik ooit zelf iets, maar dat ontwerp heeft nog niemand getest en is dus meer wat voor een elektronicaliefhebber.

De riders zijn vaak wat overdreven, maar met wat communicatie vooraf komen we er hier (een kleine studentenvereniging) eigenlijk altijd wel uit.
Zo hebben we maar twee monitorgroepen vanaf de tafel (een Spirit, idd wat met vier monitors op ons podium in het algemeen voldoende is.
We zijn maar een klein zaaltje en hebben een afdoende maar niet overdreven PA van Mackie.

Wel hebben we door de jaren heen een behoorlijke 'standaard' verzameling microfoons (Shure / Sennheiser / AKG) en ander kleinmateriaal opgebouwd, het is handig dat niet steeds te hoeven huren.

In de introductieweek hadden we een DJ staan welke per se drie CDJ's van het juiste type en een DJM wilde, die hebben we toen netjes gehuurd en nadat ik hem aan het werk had gezien had ik er ook begrip voor

Een gassoldeerboutje is voor snelle reparaties op locatie inderdaad een erg handig ding. Net als een tasje met het gebruikenlijke gereedschap en een stopcontacttester.

Verder gebruik ik zowel op werk als thuis ongeveer het gebruikenlijke. Fluke (110, 70, 73-3) en Weller (WS-80 voor loodvrij, verder magnastat)
Op het werk (iets met Hifi) heb ik verder de beschikking over een Neutrik Instruments A1, een handige alles-in-een audiotester en analyser, met een oud scoopje er aan. Om connectoren vast te houden tijdens het solderen gebruik ik bij voorkeur een bankschroef.

Thuis voor hobby en ontwikkeling vooral HP, 654A en 239A generatoren, 332A distortion analyser, Bruel en Kjaer 2416 levelmeter. Sinds vorig jaar een nieuwe scoop / logic state analyser, Rigol DS1042CD (40 MHz, 2 + 16 ch.) maar eigenlijk wordt ik ook heel hebberig van de Tektronix 7000 scoopjes die je steeds vaker ziet opduiken..
Voor metingen op de Mac zijn er een Focusrite Saffire LE geluidskaartje, Spectre en Fuzzmeasure. Verder de nodige voedingen, meetkastjes en kabels. Alle audioverbindingen zijn zo veel mogelijk symmetrisch. PCB design doe ik in Eagle, nette schema's tekenen in TinyCad op een virtuele W2k machine.

Wat ik nodig eens moet maken is een stel goede kabeltesters, punt is dat ik daar natuurlijk weer allerlei eigen ideeen bij heb waardoor het er maar niet van komt

Jawel hoor, de Disteq is dubbelgeisoleerd, dus als je ook een dubbelgeisoleerde bron gebruikt (zo een beetje alle cd-spelers) is er niet zo snel wat aan de hand, ook al hangt de gnd van de amp misschien aan aarde.

In een van de regelmatig opduikende "ik wil een digitale mixer bouwen"-topics op Co werd pas een setup voorgesteld van een dikke audiointerface, een control surface, een machine met Linux als OS en ardour.

Je kunt drie van die chips achter elkaar zetten, als ik mij goed herinner hebben de DMX4ALL Uc's er een voorziening voor zodat je het startadres slechts een maal in hoeft te stellen.

Ik ben online ooit een geval tegengekomen waar men een gnd draad fout had aangesloten waardoor er nogal veel digitale troep uit de (led-) VU-meters op de koptelefoonuitgang terecht kwam.

Het een en ander zit allemaal vlak bij elkaar en de gekozen constructies (aparte gnd-draden etc) zijn soms wat risicovol, alsof de fabrikant geen kennis van meer elementaire audiotechniek heeft.

Hij is niet slecht, maar ik vind het erg beknopt.

Veel problemen zijn gerelateerd aan asymetrische verbindingen en/of constructiefouten. Ik verwijs mensen met belangstelling voor dit soort problemen liever naar het bekende document van Bill Whitlock.

De lezing waar deze handout bij hoort is overigens zeker de moeite waard als je belangstelling voor audiotechniek hebt. Goede verbindingen zijn toch de basis.

Alle jack kanaal-line inputs op mixers met een sy microfooningang die ik ben tegengekomen en waarbij ik er op gelet heb waren sy, maar als je iets nieuws gaat kopen kan het nooit geen kwaad het te checken.

Ik zou de stelling van Tom over de zin en onzin van korte sy verbindingen voorzichtig wat willen nuanceren. Het hangt imo sterk van de omstandigheden af of je weg kunt komen met asy verbindingen of niet. Dan doel ik niet zo zeer op elektromagnetische interferentie maar vooral op directe door onhandige (elektrische-) constructies.

Ik heb nog nooit een geval vernomen van een dubbelgeisoleerde consumenten-cdspeler waarbij men last had van brom, zelfs niet met 10 meter dropveter-kwaliteit kabel door de kamer gespannen.
Bij het aansluiten van audio vanaf een laptop met een kort asy verloopkabeltje gaat het echter heel vaak mis door de slechte galvanische scheiding (lek of aarding) van de smps-netadapter en het feit dat de gnd van de installatie (direct / capacitief) aan PE hangt. Daar zou een sy verbinding op zijn plaats zijn.

In een setup met twee tafels achter elkaar kan zo een probleem zich, als de eerste dubbelgeisoleerd is, verplaatsen naar een asy verbinding tussen beide tafels. Ik zou het om die reden liever niet doen, foutzoeken is soms al lastig genoeg

Ik zou de line inputs van de tafel gebruiken, niet de microfooningangen.
Het zal prettiger werken, ook al is het vaak geen 'echte' line input maar een sy verzwakker voor de microfooningang.

Zie ook de usermanuals.

Zorg er bij mixen op een PA-tafel in ieder geval voor dat er stereo kanalen beschikbaar zijn. Anders wordt het mono (kabeltje met weerstanden) of echt heel erg onhandig ;)

Er is niets anders veranderd ? Het probleem betreft zeker deze verbinding en niet die naar een bron of tussen de beide eindversterkers ?

Voor een inhoudelijk antwoord zou u een volledig overzicht moeten geven van de betrokken apparatuur en audioverbindingen.

Je kunt ringen en kappen natuurlijk ook combineren - de XX ring bestaat overigens ook in een doorzichtige uitvoering (XXCR, ik zie hem zo snel niet in de shop) waar je een label onder kunt plaatsen.
Ziet er werkelijk fraai uit en ringen zijn te plaatsen zonder soldeerwerk. Je zou het label bijvoorbeeld tweekleurig (soort en lengte) kunnen maken met ook nog je naam er op.

Overigens kan men bij het transmissielijn-verhaal opmerken dat de golflengte van de grondfrq van DMX (4 usec bit-tijd geeft 250 kHz) bij c al 1200 meter is, in een kabel nog langer.
Reflecties blijken echter al veel eerder dan bij honderden m voor problemen te kunnen zorgen, ik vermoed dat dit komt door het niet op het ideale moment sampelen van receivers icm (common-mode-) interferentie. DMX is ook extra gevoelig voor dergelijke problemen omdat er geen modulatie wordt toegepast en een belangrijk deel van de timing niet vastligt. Dat doen AES/EBU en Ethernet veel beter.

Het kneep zit hem daarin dat de karakteristieke impedantie niet zo gemakkelijk te meten is als de meeste andere eigenschappen. Ik heb er wel ooit een (nogal onhandig ;) meetbrugje voor gebouwd, maar ben er nooit aan toe gekomen een flink aantal symmetrische kabels te meten.

110 ohm is -voor zover ik weet- redelijk handig gekozen omdat veel bestaande bekabeling al min of meer deze impedantie bezat. Maar het is natuurlijk ook goed mogelijk kabels met een flink afwijkende imp. toe te passen en simpelweg de terminator aan te passen, mits je binnen de specs van de driver blijft.

Het is heel goed mogelijk dat een bepaalde mic. kabel goed bruikbaar is, maar dat betekent zeker niet dat dat voor alle mic. kabels opgaat. Er zijn nogal wat zaken welke invloed hebben op de (gevoeligheid voor-) problemen met reflecties op een DMX-lijn, met als onverwacht belangrijke de timing van de controller.
Reproduceerbaar "testen" lijkt mij ondoenbaar.

Ik noemde de eigenschappen enkel als voorbeeld.

Er is -even heel algemeen gesproken- wat minder keuze in kabel met een imp. van 110 ohm, en zoals gezegd is de karakteristieke impedantie bij audiotoepassingen in het geheel niet van belang.

Wij kunnen onmogelijk bepalen wat voor u optimaal is, dat hangt van zeer veel deels subjectieve zaken af.