Gebruikersgegevens.

Wat dacht je van een waterlight? of een moving oil projector? Dat geeft wel een lekker relaxt sfeertje

Dre niet maar hun wel

Als ik een film zit te kijken dan komt ook regelmatig Newline langs als uitgever van de film. Heb jij daar nooit problemen mee gehad dre?

hehe

Nee hoor,

Een raylight is de meest smalle bundel op een ACL na. Nadeel van ACL parren is dat je ze in serie van 8 moet zetten omdat ze 28 V zijn

Van wijd naar smal

WFL -> MFL -> NSP -> VNSP -> Raylight -> ACL

Hahahaha ok, weet ik dat ook weer, Liever eerst even vragen dan kloten. Bleek dat het ding op 70 % stond. Dus ben net even voluit gegaan.

*Pats* zei de groep.

Vond mn moeder niet zo leuk

Gewoon een raylight pitje in je parren en klaar is kees.

Raar maar waar?!?!

In de webshop staat dat ik mn geni op de strobe zelf kan dimmen? maar dit kan dus niet. Ik zie nergens een knop. wel voor de snelheid maar niet voor de dim?!?

Of is dat soms dat kleine schroefje?

Dre, weet jij hier meer van? Ik zou hem graag willen dimmen anders heb ik zown overkill op kleinere feesten.

Hoezo een par56/64 werkt niet op een spiegelbol??

Tuurlijk werkt dat wel. 50 cm spiegelbol en dan een raylightpitje in je par. Top effect!

OOOO ZO!

Voor een feest met grote show:

8 x par56
1 x geni FL1800D
1 x Datamoon
2 x Pinspots
1 x Spiegelbol
1 x Chaoslight
3 statieven of trussset huren (65 euro)
2 x F80 rookdoosjes
Dimmerpackje
scenesetter 12/14

2 x 600 W max speakers
2 x 250 W max speakers
1 x 19" rack met versterkers/md/cd-spelers
1 x Dateq GPM 8.2

Wat is hier een aardig prijsje voor?

1 tip.

Kijk niet teveel recht in die lampen want je krijgt onderhand lasogen van die dingen! Een paar maanden geleden hadden de beatbusters er 2 meegenomen. Nou er kwam een waas van die dingen af, niet normaal! wel heel erg tof effect maar wel "vies" licht.

Pardon? Hardcore is toch echt iets heel anders dan Hardstyle. BPM van hardstyl ligt rond de 130/140 Terwijl echte hardcore nog een stapje sneller gaat.

Wel gebruiken zowel hardstyle als hardcore een 909 beat. Alleen hardcore gaat sneller en harder

Ook de bass van hardcore is gewoon de vetste bass ooit. Niets kun je hiermee vergelijken! Het is een aparte bass die je alleen maar in hardcore nummers hoort.

Hardcore is TOTAAL iets anders dan hardstyle. Hardstyle is meer commercieler, en word sneller gedraaid op feesten dan hardcore. Zelf draai ik wel eens een hardcore plaatje. En geheid dat iedereen uit zn bol gaat.

Dus, wees gewaarschuwd als je hardstyle en hardcore gaat vergelijken want dan krijg je met mij aan de stok

Mwa, Dr staat genoeg info in dus je kunt er genoeg van gebruiken!

vervolg 2

Tegendraads!

Hardcore is net als veel andere jongeren-rages ooit begonnen als een manier voor jongeren om zich af te zetten tegen hun ouders en de maatschappij. De subcultuur van de gabbers houdt zich buiten de politiek en draait om slecht een ding: Feesten. De gabbers keerden zich af van de maatschappij door hun eigen subcultuur te beginnen. De eensgezindheid van de gabbers uitte zich in de vorm van kleding. Allemaal droegen ze dezelfde soort trainingspakken en scheerden zich kaal. Helaas werd dit door de media gezien als intimiderend en werden gabbers vergeleken met skinheads. Natuurlijk waren er wel een aantal racisten tussen , maar dat was een kleine minderheid en hun ideeën stonden lijnrecht tegenover die van de "echte" gabbers. Zij waren tegen agressie en wilden gewoon zonder zorgen feesten. Tegenwoordig is de hardcore-subcultuur niet meer zo gebonden aan kleding voorschriften omdat het er toch een beetje belachelijk uitzag. Maar uiteindelijk blijven gabbers, gabbers en het doel om met duizenden tegelijk te feesten op dezelfde muziek zonder je druk te maken om het dagelijks leven zal altijd blijven.

Het heden en de toekomst

Veel mensen denken ten onrechte dat hardcore niet meer bestaat, omdat je er in de media niets meer over hoort. Maar, schijn bedriegt. Hardcore is nog altijd alive and kicking. Er worden echter nooit meer singles uit gebracht waardoor er nooit meer een hartdcore nummer in de top-40 terecht komt. Ook zie je nooit meer kale gabbers in trainingspak over straat lopen, omdat gabbers er tegenwoordig heel normaal uit zien. Het gaat ze niet meer om het imago dat bij gabbers hoort. De gabbers van nu zijn slechts geinteresseerd in de muziek en het maakt niet meer uit hoe je er uit ziet. Het klinkt misschien raar als we zeggen dat de hardcore-scene anno 2001 groter is dan midden jaren '90, maar toch is het waar. Dat komt omdat hardcore zich een paar jaar geleden bijna uitsluitend beperkte tot Nederland, terwijl hardcore tegenwoordig verspreid is over de hele wereld. In geen enkel land kan hardcore zich meten met de grote bekende muzieksoorten, maar alle gabbers over de hele wereld vormen bij elkaar toch een enorme groep. Terwijl nieuwe muzieksoorten vrijwel altijd in Amerika ontstaan en daarna oveerwaaien naar Europa is het met de hardcore andersom gegaan. Voor het eerst in de geschiedenis is een grote nieuwe muzieksoort in Nederland ontstaan en is vervolgens de hele wereld over gegaan. Het is dan ook niet vreemd dat de beste hardcore-dj's ter wereld uit Nederland komen. Veel grote namen uit Nederland hebben al in Los Angeles, New York, Zwitserland, Italie, Rusland of zelfs Japan gedraaid. Sinds trance de laatste tijd populair is geworden is hardcore ook in Nederland weer wat gegroeid. Het gaat dus weer steeds beter met de hardcore, maar het is allemaal wel een stuk minder commercieel geworden. Nieuwe hardcore-tracks worden vrijwel uitsluitend op vinyl uitgebracht zodat dj's ze op feesten kunnen draaien en om de zoveel tijd komt er weer een (verzamel)album uit op cd. Thunderdome bestaat niet meer, omdat dat toch wel erg commercieel was geworden, maar is nu vervangen door "Hardcore Ressurection".

Thunderdome bestaat dit jaar tien jaar. Daarmee is het één van de oudste nog bestaande concepten van Nederland. Er liggen inmiddels dan ook al 28 edities achter ons. Een goede reden om terug te blikken op dit evenement wat in de afgelopen jaren vele veranderingen heeft ondergaan. Hardcore heeft, na een aantal dikke jaren te hebben gekend, een moeilijke periode achter de rug. De gabbers met hun kaalgeschoren hoofden en Australian-trainingspakken zijn uit het straatbeeld verdwenen en de feesten tegenwoordig minder in aantal.De eerste editie van Thunderdome werd in Thialf georganiseerd door Duncan Stutterheim en Irfan van Ewijk. Zij vormden op dat moment samen de organisatie ID&T. Er kwamen 7.000 bezoekers af op de rave. Maar waarom de naam Thunderdome? In 1992 begon namelijk de splitsing van gabber en mellow. ID&T wilde de kant van de hardere muziek op, omdat hier veel animo voor was op dat moment. De naam 'Thunderdome' hebben de heren van ID&T dan ook hierop gebaseerd. Thunder betekent: hard geluid. Dome betekent: grote ruimte. De naam paste goed bij het concept van het feest. Thunderdome is een hard, heftig en vooral groot feest! Vrij kort na de eerste Thunderdome bracht ID&T de gelijknamige CD uit. Sinds 1993 zijn er 24 edities van deze Thunderdome hardcore compilatie-CD's verschenen. Daarvan zijn in totaal en wereldwijd meer dan 3,5 miljoen exemplaren verkocht. Vanaf de tweede editie van deze CD-reeks ging ID&T voor de exploitatie samenwerken met platenmaatschappij Arcade. Ook werd Thunderdome een wereldwijde informatiebron voor liefhebbers van hardcore. Zowel in gedrukte versie als 'Thunder Magazine' als later in een wereldwijd toegankelijk online-magazine; www.thunderdome.com. Rond 1993 begon in Rotterdam de hardcore-cultuur sterk op te bloeien. Thunderdome heeft als initiator van de grootschalige 'raves' in Nederland een belangrijke rol gespeeld bij het populairder worden van de muziekstroming en jeugdcultuur die als 'gabber' bekend is geworden. Het fenomeen gabber profileerde zich in Rotterdam heel sterk. Er zijn Thunderdome-feesten in heel Nederland geweest. Behalve in Thialf Heerenveen ook bijvoorbeeld in de Martinihal Groningen, FEC Expo Leeuwarden en Jaarbeurs Utrecht. Deze feesten waren échte raves. Op een gegeven moment ging Thunderdome internationaal in Amerika, Italië, Spanje, Zwitserland, Australië en vooral in België in het Sportpaleis Antwerpen was het een enorm succes. Tussen 1994 en 1998 groeide de Nederlandse dance-scene als nooit tevoren en dit was vooral aan de populariteit van hardcore te danken. Het waren geweldige tijden voor iedereen in deze scene. Maar op een gegeven moment waaide de hype over. Mensen die niets met hardcore hadden probeerden een slaatje te slaan uit de hype en ook de media zorgde ervoor de deze trend zich niet verder kon ontwikkelen. Er werd te lang op de oude manier doorgegaan. Het werd tijd voor een nieuwe impuls, een doorontwikkeling. Mensen willen namelijk nog steeds iets anders; een leuke, indrukwekkende en heftige avond. Hardcore zal niet verdwijnen, muziekstromingen verdwijnen namelijk nooit. Op dit moment is er een breed veld van muziekstromingen waarin er een aantal domineren. Maar Thunderdome blijft ook doorgaan. En of de muziek nu meer techno is, meer hardcore of meer terror, het is en blijft die harde beuk. In 2001 werd er dus een nieuwe draai aan Thunderdome gegeven. Thunderdome werd toen gehouden in de Heineken Music Hall. Het feest werd kleiner, maar door het allesoverheersende geluid en de prachtige lichteffecten een heel stuk intenser. Thunderdome profileert zich op deze manier als een middelgroot underground feest voor de échte
liefhebbers.

Zo. dit moet wel een mooi werkstuk worden

vervolg:

Wat is hardcore?

Eind jaren tachtig kwamen dus de eerst house-geluiden naar Europa. Sinds die tijd heeft de dance zich enorm ontwikkeld in allerlei stijlen. Zo heb je bijvoorbeeld club-house, trance, techno, acid, ambient en oldschool. Maar de harde kern van de house-muziek ontstond in West-Europa en sloeg vooral in Nederland aan: Hardcore. De basis van de hardcore wordt gevormd door een snoeiharde bass-drum die met een snelheid van 180 tot 220 beats per minuut door je speakers knalt en een pakkende elektronische melodie. Verder hoor je op de achtergrond meestal een base-line om iets toe te voegen aan de melodie. Ook hoor je verschillende soorten percussie zoals een "high-hit" en een "snare-drum". ten slotte worden er vaak tekst- of rap-samples aan toegevoegd die meestal uit films of uit andere platen worden gehaald. Ook de hardcore is weer onder te verdelen in verschillende stijlen zoals Happy-Hardcore, newstyle, en terror. Happy-hardcore is de stroming die onder invloed van de "Party animals" en DJ Paul Elstak in 1995 en 1996 erg populair werd. Tientallen nummers kwamen in de top-40 terecht en enkelen daarvan kwamen zelfs op nummer 1. Kenmerkend voor Happy-hardore zijn de vrolijke hoge deuntjes en vaak wordt er ook op gezongen. Toen in 1997 de muziek in het algemeen weer wat rustiger werd, was dat ook voor de hardcore wereld te merken. Ook de hardcore platen werden wat rustig en zo ontstond newstyle. Newstyle heeft een relatief trage beat van rond de 180 beats per minuut en een langzame, maar snerpende melodie. Terror is zo ongeveer het tegenovergestelde van newstyle. Terror is de aller hardste vorm van hardcore met beats die soms wel kunnen oplopen tot 300(!) beats per minuut.In Nederland is deze hardcore variant wat minder populair en er zijn dan ook weinig terror-DJ's. De terror speelt zich vrijwel volledig in de underground af, waardoor het grote publiek bijna niets van deze muziek af weet.

De opkomst

Midden jaren '90 kwamen twee producers, Flamman en Abraxis genaamd op het idee om een remix te maken van "I wanna be a hippy" van technohead en er een videoclip bij te maken. Het werd een enorm succes en kwam als aller eerst (happy)hardcore plaat in de top-40 terecht. Dit was het begin van de grootste jongeren-rage van de jaren negentig. De hardcore was definitief doorgebroken als populaire muziek. Flamman en Abraxis wilden doorgaan met het produceren van top-40 hardcore platen dus vormden ze een groep uit de gabbers die optraden in de videoclip. "The party animals" waren geboren, die nog vele (nummer-1) hits zouden scoren. Tegelijkertijd scoorden ook Paul Elstak en Charlie Lownoise & Mental Theo grote hits. In 1996 bereikte de hardcore zijn absolute hoogtepunt. Grote feesten als "Thundedome" trokken soms meer als 20.000 bezoekers. Helaas werd het met de stijging van de populariteit ook het beeld van de gabbers in de media steeds negatiever. Ze werden afgeschilderd als xtc-verslaafde, agressieve racisten, ondanks dat grote namen als DJ Paul Elstak zich fel tegen dit imago verzetten. De gabbers die al vanaf het begin in de gabber-scène zaten, waren eigenlijk niet zo blij met die enorme populariteit van hun muziek. Het waren immers nieuwe gabbers die het imago verpest hadden en bovendien vonden ze de happy-hardcore veel te commercieel.

De neergang

Uiteindelijk is de grote gabber-scène uit het midden van de jaren '90 dan ook kapot gegaan aan het slecht beeld van de gabbers in de media. Groepen als "De Hakkenbar" en "Gabber Piet" begonnen zelfs hits te scoren met nummers waarin gabbers belachelijk werden gemaakt. Veel gabbers vonden het zelf ook niet cool meer om gabber te zijn en de hardcore-rage verdween weer net zo snel als dat ze gekomen was. De "echte" gabbers die het alleen om de muziek te doen was, hadden hier geen enkel probleem mee, want hun scène was gezuiverd van mensen die alleen maar stoer wilden zijn en die eigenlijk niets om de muziek gaven. Maar het was niet alleen het imago waardoor de hardcore minder populair werd. De muziek in het algemeen in Nederland werd minder hard en de R&B steeds populairder. In 1998 was hardcore op zijn dieptepunt. The Party Animals en Charly Lownoise & Mental Theo hielden er mee op en Paul Elstak dook terug in de underground hardcore. Op kleine schaal bleef de underground-hardcore tot op de dag van vandaag nog bestaan en de laatste tijd gaat het zelfs weer wat beter met de hardcore in Nederland.

Feesten en cd's

Sinds 1992 zijn de "Thunderdome" feesten van ID&T de belangrijkste feesten op het gebied van hardcore. Er zijn sinds de eerste aflevering van dit feest 19 grootschalige "Thunderdome's" georganiseerdwaarvan 7 in het buitenland. In totaal zijn er meer dan 600.000 kaartjes voor deze feesten verkocht. De buitenlandse "Thunderdome's" vonden plaats in Zwitserland, Italië, België, Duitsland en twee keer zelfs in Los Angeles. Toen het in 1994 zeer goed ging met de hardcore, ging ook "Thunderdome on tour" van start. Deze mini-thunderdome's vonden door het hele land plaats en waren qua sfeer veel intiemer. Ze vonden plaats in discotheken, waardoor het eindelijk ook eens mogelijk was voor de gabbers om een praatje te maken met de DJ's, die voorheen onbereikbaar op een podium stonden. Thunderdome ging ook "on tour" in Australie en Lloret del Mar. Vlak na het eerste Thunderdome feest besloot ID&T om ook een Thunderdome-cd uit te brengen en het werd een doorslaand succes. Er kwam een vervolg en op het hoogte punt kwamen er zelf vier nieuwe Thunderdome-cd's per jaar uit. In totaal zijn er 23 Thunderdome-cd's uitgekomen en er zijn daarnaast ook nog een aantal cd's uit de series "The best of Thunderdome" en "Thunderdome live". Naast Thunderdome bestonden en bestaan er nog steeds veel meer feesten die ook vaak een eigen cd uitbrachten, zoals "Masters of Hardcore", "Hellraiser", "Hellsound", "Happy Hardcore", en "Earthquake". In een poging hardcore een ander imago te geven is ID&T echter gestopt met de Thunderdome feesten en CD's. Daarvoor in de plaats is "Hardcore resurrection" gekomen. Verder is het de laatste tijd bij de hardcore-artiesten mode geworden om zelf een album uit te geven, wat een paar jaar geleden nog vrijwel niemand in de hardcore-scène deed. 3 steps ahead was de eerste die hiermee begon en zijn voorbeeld werd gevolgd door onder andere Neophyte, Rotterdam terror corps, Rob Gee en DJ Waxweazletekst

Hardcore History:

Zo'n vijf jaar geleden werd het land overspoeld met de in glimmende Australian trainingspak gehesen gabber. Sommige mensen spraken van een epidemie, anderen vonden het wel leuk van die hakkunde, kale mannetjes. De epidemie sprong ook over op de media. Je kon geen tv meer aanzetten en je zag de zwetende rave-teven en hun mannelijke tegenhangers met grote Micky-Mouse ogen hakkuh voor hun leven. Uit de radio kwamen bijna alleen nog maar liedjes als 'Gabbertje' en 'Hakkuh en Zaguh' Maar heel langzaam, eigenlijk hadden we het nauwelijks door, verdween de gabber.

Je ziet dat gabber weer enorm terug begint te komen. Er worden weer hardcore feesten gegeven die helemaal bomvol zitten. Ik denk dat er een gabber-revival aan zit te komen, met opnieuw Elstak. De gabbers zijn natuurlijk wel veranderd. Zo zullen ze niet meer zo snel in Australian lopen, maar zie je meer de Skinhead-look met kisten, strakke spijkerbroeken, Londsdale-truien en wel weer kale koppen. Dit betekent niet dat deze gabbers ook racistisch zijn, je moet het meer zien als een klassiek Engels image, in plaats van een Duits-Nazi-achtige

Wijzelf spreken liever van hardcore dan van gabber. Hardcore is altijd blijven bestaan, gabber is inderdaad uitgestorven. Het beeld van de gabber werd door de media kapot gemaakt. Je had liedjes als Gabbertje, maar ook bijvoorbeeld die reclame van Twix. ('Waar zijn wij nou helemaal mee bezig?', red.) Wat er gebeurde was dat een scene die oorspronkelijk onstond uit verzet tegen de maatschappij, door de maatschappij belachelijk werd gemaakt. In twee jaar tijd was het gedaan met de gabber. Er werden nog wel hardcore feestjes gegeven op kleinere schaal, maar daar kwamen ook niet echt gabbers meer. Veel gabbers zijn toen de trance en de hardhouse ingegaan. Nu het stereo-type beeld van de gabber weggezakt is, begint gabber inderdaad weer terug te komen. Er is laatst weer sinds jaren een Thunderdome feest gegeven bijvoorbeeld.'

destijds de belichaming van Gabbertje: 'Ik heb geen idee wat er met de gabber is gebeurd.. Jongerensubculturen komen en gaan. Gabber was een vrij harde stroming, met harde muziek en zo. Dat hou je niet lang vol en na een tijdje laat je je haar weer groeien. Na de gabber raakte r&b en trance heel erg in, wat softere muziek. Nu willen we misschien weer wat harders, waardoor gabber weer een kans krijgt. hardcore to the underground '

Gabber is helemaal nooit uit geweest. De media fuckte gewoon veel met gabbers, daardoor leek het effe minder cool. Maar ik luister al heel m'n leven naar hardcore. De echte gabber is nooit weggeweest. Alleen de zwabber van vijf jaar geleden is verdwenen. FUCK de zwabber. De die-hards zijn overgebleven. Gabber is gewoon weer lekker underground. Gabber will never die!

DJ Double You

mijn naam: W illiam
De w in het engels => double u

DJ Double You

Dacht ik dat ik lekker origineel was, blijkt dat er al een aantal rondlopen

Duidelijk wel ja, maar je maakt weer dezelfde fouten! Met interpunctie bedoel ik dat je punten en komma's tussen je zinnen moet zetten. Anders lees je in 1 adem je post door wat niet echt leuk leest

God allemachtig. Let eens even op je interpunctie. Ik snap nu geen hol van wat je zegt